Aşkın Mayası Şiiri - Köksal Şenel

Hal ehliler hali anlar efendim.
Med-cezir yaşarken ârafta kaldım.
Lamekanda dolaştım,ukbaya daldım.
Erenler elinden bir nağme aldım.

Kalubelada Hakk'a verdim sözüm.
Dallarım kurudu,köktedir özüm.
Alev aldım,hû'yla üflendi közüm.
İbrahim'in nar-ı bahrından aldım.

Hak Teala amellere bakıyor.
Arif olan hak kitabın okuyor.
Elli dört kurnadan rahmet akıyor.
Kudret pınarının şanından aldım.

Melekler sardılar dört bir yanımı.
Damarlarımdan çektiler kanımı.
Enel Hak hattında verdim canımı.
Hallacı Mansur'un darından aldım.

Dört kapıyı,kırk makamı ararken,
Güruh-u Naci kim diye sorarken,
Pir Sultanlar gibi aşkla yanarken,
Seyyid Nesimi'nin zarından aldım.

Bülbül olup çektim bu ahuzarı.
Ab-ı hayatın dindirdiği harı.
Elif gibi yollara revan canı.
Hızır'ın tılsımlı marından aldım.

Terk eyledim fani dünya hevesin.
Dönmedi dilim,kesildi nefesim.
Levhi mahfuz anı titreyen sesim.
Adem'in manada nurundan aldım.