Aşkın Matemi Şiiri - Rasim Yılmaz

Yüreğim hasta maden rengi gözlerine
Bakışların kuyu ışığı derinliğinde
Görene bir umut bakışlarının pırıltısı
Ama hep uzaklaşan bir güneş misali sin

Dokununca tenin sıcaklığında yanan ellerim
Cebelleşip durur ruhum sarılamayınca sana
Aramızda örülen dikenli tellerden ibaret aşk
Yasaklara gömülü bir arzunun cemresi kadar sıcak

Yolların tozunda kirlenen ayaklarının taze izi
Yol gösterir canımın kaybolan derin hislerine
Tuzaklar aşıp düşe kalka yarınlara ayak basarım
Kalsam da kalbi yaralı geriye bakmam gözü yaşlı

Giden umutların kırıntısın da yeniden doğarım
Başka limanlara demir atmak niyetiyle
Sağlam iplere dolanırım sarsmadan kimseyi
Ağıtların kollarında gülmeyi de bilirim merak etme...
...
İlgisiz bırakılan her aşk solmaya mahkumdur...

5/3/2013