Aşkın Matematiği Şiiri - Taner Eker

Hangi gülüşüme eklesem
ölüşüm oluyorsun
yokluğun güz sarısı bir keskin zehir
içtikçe alıcı kuşlar gibi
dönüp duruyor başımda bu şehir

ve sonra senin
kurşunî bir boşlukta desen'in,
cılkını çıkarıyor hendesenin

Tâbıma yar olmuyorsun,
tümlerim değilsin
Hiçbir açıda çakışmıyor, doğrumuz
Tutuyor bizi, gaipten bir el
Uzayıp gidiyoruz,
Uçlarımız paralel....

Senden başlıyor melalim boyuna
hırpanî dervişçesine soyut ve derin
Bir noktanda geliyor her noktam oyuna
Tecellisi diyorum, tecellisi kaderin

Elimde kalıyor tutunsam hangi ikrârına
Asal'ımdan irreele başlıyorum tekrarına
...

Taner Eker