Aşk duruldu;
Sulu sepken karlarla vuruldu
Kış uykusundan uyanmış yüreklere
Bir gonca gül gibi sunuldu.
Kaya yosunlarının emdiği suların
Sızıltısı gibi,
Kuyu çıkrığında inleyen seslerin
Bir kova suya isyanı gibi,
Dağbaşlarında sıcak öpüşlü kardelenlerin
Karları eriten soluğu gibi,
Gönülleri aydınlatan bir meşale gibi
Durdurulamadı o kutsal yürüyüşü.
Ne leyleklerin mutat seyrü-seferinde
Ne ağustos böceklerinin sahte rüyalarında
İpek böceğinin o göz kamaştıran zırhında
Vazgeçilmez değildi gittiği yolda.
Aşk yoruldu;
Buzlu ve kaygan yollara aldırmadan duruldu.
Yegan yegan uğradığı yürek sahillerinde
İtibarlı bir misafir gibi
Kırmızı güllerle vuruldu.
Ve aşk;
Sonsuzluk denizinde
Nereden eseceği belirsiz bir fırtına gibi
Yaşayacağı gönülleri kendisi buldu,
Fırtınalar denizinde özgürlük anıtı gibi
Kutsal mekânlara kuruldu...
Ahmet TIĞLI 22.1.2007 (Sevgi Merdivenleri)
Ahmet TığlıKayıt Tarihi : 24.1.2007 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutluyorum efendim. saygılar sunuyorum...
Sonsuzluk denizinde
Nereden eseceği belirsiz bir fırtına gibi
Yaşayacağı gönülleri kendisi buldu,
Fırtınalar denizinde özgürlük anıtı gibi
Kutsal mekânlara kuruldu...*****
işte budur AŞK.. kendi bulduğu gönüllerde..!!güllere vurulan..kutsanan yürüyüş..HARİKAYDI..tam puan ve tşk.ler..
TÜM YORUMLAR (8)