Aşkın Kuralı Şiiri - Ozan Kaymak

Aşkın da bir kuralı varmış,
Ağalar beyler...
Tüy bitmemiş yetimler...
aşk nedir bilmeyen bebeler...
Tutmayı öğrenmemiş bakir eller...
Dinleyin beni.
Ki acımasın yüreğiniz...
Varsa kanamasın yara bereleriniz.
Coğrafyası varmış aşkın,
Irkı, dini, dili...
Kandırırmış sizi...
Gözü körmüş aşikar.
Fark yaratırmış denizler dağlar.

Uçurumlar doğarmış mesafelerden.
Ekonomisi varmış,
Davul bile dengi dengine(!)
Aldanmayın sakın sözlere,
O aşkla bakan gözlere.
Son söz büyüklere...
Sayısal birşeymiş aşk...

Aşkın da bir kuralı varmış,
Başvuru şartları ağırmış,
İki gönülden oluşmuyormuş sadece,
Samanlıklar yakılsa da her gece...
Zor birşeymiş aşk...
Duygu dediğiniz...
Kalbin en dibindeymiş.
İki ucu keskin bıçakmış,
Aileyle sevgili arasında.
Önce anasına babasına,
Varsa kardeş sayısına,
Bir de oturup kahve falına bakılmalıymış.
İki bayram arası omamalıymış.
Zormuş aşk arkadaş...