Aşkın Kulpu Şiiri - Sinan Bayram

Aşkın bir kulpu var, görünmez bir çember gibi
dokunduğunda içini titreten,
tutuştuğunda seni kendine çeken.

Ne tam kavranır,
ne de bırakırsın kırılmadan;
çünkü aşk, tutanı da taşır,
taşıranı da sınar.

Bazen paslanır içinde korkular,
bazen parıldar bir anlık cesaret.
Ama her dokunuşunda
ruhunun kapısını gıcırdatan o ses—
işte seni sen yapan tereddütle umut arasında
sallanıp duran o ince çizgi.

Aşkın kulpu belki bu yüzden hep kenarda durur,
kapının tam ortasında değil;
çünkü insan en çok yanaştığı yerden geçer
kendinden içeri.

Ve sen,
o kulpu tuttuğunda
dünya hafifler bir an;
çünkü aşk,
ağırlığını kalbinin yerine bırakır
ve sen taşırsın artık
hem kendini
hem de içine sığmayan hikâyeni.

Sinan Bayram