Aşkın izinde Bilmeden yürüdüm, Sevdanın yollarında Kendimi kaybettim. Alevden bir nefesti Dokundu kalbime, Bilmeden ruhumu Ateşe serdim. Bilmeden ruhumu Ateşe serdim. Sevmek, bin kez yanmak, Bin kez ölmekmiş, Her nefes alırken Yok olup gitmekmiş. Bir daha dönmemek Her yangından sonra, Bin kez düşüp de Kalkamamakmış. Bin kez düşüp de Kalkamamakmış. Sevdanın zehrini Bilmeden içtim, Her yudumda biraz Daha eksildim. Aşk, kor bir alevdi Sönmeyen bir fırtına, Düşerken yükseldim, Yanarken dirildim. Düşerken yükseldim, Yanarken dirildim. Sevmek, her seferde Bin defa ölmekmiş, Küllerimden doğup Yine yanmakmış. Bir daha sönmemek Kül olsa da dünya, Bin defa yanıp da Hiç bitmemekmiş. Bin defa yanıp da Hiç bitmemekmiş.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta