Güneşin koca gökyüzünü kapladığı günde
Dolaşıyordu bir başına
Telleri eskimiş sazıyla
Birden irkildi yalnız adam
Yankılanan ezan sesiyle
Ve dönü verdi sesin geldiği yere
Ürkek ve de anlamsız gözler ile
Bakıyordu yalnız adam
Semayı taşıyan minarelere
Ve görkemli kubbesine
Ve de cenneti anımsatan bahçesine
Bir anda gözleri kaydı
Tel örgüler içinde
Tek ve yalnız bırakılmış kırmızı gülle
Hayran kalmıştı onu görünce
Yalnızdı kendisi gibi
Ama o daha güzel idi
Yalnızlığına rağmen
Yalnız adam
Gözlerini ayırmadan onu seyre dalmıştı
Ve kendini adeta aşıklar meclisine bırakmıştı
" Bu güzellikle neden yalnız bırakılmıştı
Yoksa yalnız değilde bir sevenimi vardı
Olsaydı bir seveni
Kıskanır hep yanında kalırdı "
Yalnız adam kendince muhakeme ediyordu olayı
Ve gidip koparsamı diye geçirdi içinden
Sonra tel örgülere baktı
Sonra güllün dikenine
Sonra ona su vermeye giden adama
Son olarak korktu ezan sesinden
Ve yavaş adımlarla uzaklaştı ordan
Evine varmış yatağına uzanmıştı
Ama aklı kırmızı gülde kalmıştı
Onu alıp getirmek istiyordu
Perde aralığında dışarı baktı
Hava kararmış akşam olmuştu
Tam zamanıydı
Karanlıkta kimse onu göremezdi
Ama ama günah işleyecekti
Çünkü gül caminin bahçesindeydi
Ve cezası cehennem ataşiydi
Kabul etti herşeyi ve çıktı evden
Yalnız adam
İyice yaklaştı camiye
Etrafta kimse yoktu
Ve bütün ışıklar kapalıydı
Duvardan atlayıp girdi bahçeye
Kalbinin atışları dağıldı sesizliğe
Durup baktı kendisine çevrilmiş yüze
Eline aldığı kocaman bir taşı
İndirdi adamın tepesine
Sokuldu yerde uzanan adama
Gündüz gülle su veren adamdı
" Acaba ölmüşmüydü"diye
Geçirdi içinden
Kendini toparladı yürüdü sevgiliye
Karanlıkta bile parlıyordu sevgilisi
Ay ışığı altında daha da belirginleşiyordu güzelliği
"Bu kadar muazzam bir varlık
Acaba nasıl yaratılmıştı
Ve neden yaratılmıştı
Verilmiş bir cezamı
Yoksa armağanmıydı
Ceza ise
Katlanmak
Herşeye rağmen ancak"
Yalnız adam
Tel örgülere tırmanmaya başladı
Fakat ucu sivri demirler bedenine batıyordu
Bütün çığlıkları yüreğine gömüyordu
Ve her acı çekişinde sevgilisine bakıyordu
" Varsın senin için aksın bu kan"diyordu
Bütün vücudu kanlar içindeydi
Ve son teli aşmış yere inmişti
Sadece bir adım kalmıştı aralarında
Nihayet diz çöküp sokuldu sevgilisine
Bütün kokusunu çekti yüreğine
Elini uzatı dikenine rağmen
Avucundaydı narin bedeni
Ve kopardı dalından sevgilisini
Kayıt Tarihi : 9.4.2013 21:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!