Aşkın Köyünden Kerbelâ’yı Anlamak - Garib Çoban
Nîmetleriyle sizi beslediği için Allah’ı sevin.
Beni de Allah sizi sevsin diye sevin.
Ehl-i Beytimi de beni sevdiğiniz için sevin.
Sâkiyâ bir cür’a sun ehl-i safânın aşkına
Sâki-i Kevser Aliyyü’l-Murtazâ’nın aşkına.
Lâle öz başını yarmışdur Hüseynîler gibi.
Kana boyanmış Şehîd-i Kerbelâ’nın aşkına.
Yâ Hasan el-medet Yâ Hüseyin el-ihsân.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
"H.Z. Hüseyin,
Kerbela, sükunet..."
Doğrusu "iki yüzlülüğün" İslama girişidir o Kerbela, Hasan ile Hüseyin'in "iktidar için katli!"
Bir türlü "Cahiliye" alışkanlıklarından kurtulamayan
Sadece çıkar, iktidar, "ganimet", çökme, soyma üzerine kurulu Arap yayılmacılığı ve dinciliğinin geldiği yerdir o "suskunluk"
Sabilere kadar uzanan canilik!
Bizi de bulaştırıyorlar ya
Kaygım, üzüntüm onadır Engin Bey,
Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta