Gönlümüzün eşkâllerine yağmurlar düşüyor, bulut kendini özlerken aynada
Bir sancı çörekleniyor göğsümüze, sevdanın dağlarına kış iniyor ayrılıklarla
Sevenler kuma aşkı yazıyor, yüreklerindeki ışıltıları serperek kekremsi sulara
Karanfil diktim ovalara yar, mevsimler tükenmeden geliver mutluluğun çadırına
Fısıltılarla esen ve yolunu buldukça hiddetlenen bir rüzgârın kanamalı sözleriyle büyür dudaklarımızdaki topraklar. İçimiz acırken, göğsümüz sancırken başımızda toplanır hüzün denen bulutlar. Cam kulelerden kumdan kalelere bakmak ve ömrümüzün kapılarına sevdanın boncuklarını asmak gibidir bazen hayat, tarumar esintilerle kum gibi yayılmak, sürüklenmek isteriz biz hızla akan bir yaşamın suyunda.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
