Aşkın Kölesi Şiiri - Adem Özeren

Sesine hasret kaldım nasıl gülsün bu yüzüm
Neredesin şimdi sen başkasını görmüyor gözüm
Kömür gözlü yaban gülüm sana tek sözüm
Seni benden mahrum etme, sensiz ben ölürüm

Ağlasam da fayda yok ki artık sensizim
Dönersin diye köşe bucak beklerim
Yalan dünyada yalnızca seni sevdim
Sen yoksan eğer hayatı ben neylerim

Gidişinle birlikte zindanlardayım, işkencedeyim
Gel bir gör beni, sensiz bak ne haldeyim
Aldığım nefes haram, ben de viraneyim
Hiç birşey değil aslında, ben aşkının kölesiyim...