İsterse o bakışlarıyla öldürüp, büklüm büklüm süründürebilirdi
Dudaklarıyla hayat verebilir ya da kalbimi durdurabilirdi
Güldüğünde yüzü, güneşli bir bahar sabahıydı
Şayet sıkılmışsa canı, sararmış yaprakları gibiydi hazanın
Zekasında gizlenmişti evrenin sonsuzluğu
Endamı yıldızlara giden yol
Kokusu aşkın ihtiraslı gülü
Sesinde sakladığı tını, yaşamın melodisi
Yoktu böyle bir sanat eseri dercesine
Hayranlığımın oluşturduğu refleksle önünde diz çöker
Hayır, olmamalı böyle bir ahenk diye haykırasım gelirdi
Tanrı cömert davranmış, şımartmış olmalıydı
Evet, ama neden
Varlığı mucize gibi karşımdayken
Ölmem ya da yaşamam için sebep olan bu hali
Bana hep aşkı çağrıştırıyordu
Hep işte...
Aşk
Kayıt Tarihi : 14.5.2024 23:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!