Evet sonunda gittin
gidebildin,sana kalsa,
sen beni terkettin.
Yada öyle zannettin,
bence gitmek,terketmek değilde
kaçmak diyelim buna.
Er meydanı değil,
aşk meydanı burası.
Kim ayakta kalacak,
hangimiz yıkılmadan,sabahı
bulacak,
görelim....
Sen en kolay yolu seçtin,
kaçmakla.
Perdeyi yıkıp gittin,
ya ben asla,asla
vazgeçmedim.
Çünkü; ben gururu,
bencilliği bir kenera itip,
Sadece,sadece sevdim,
seni kıskandım.
Yaşayan bütün canlılardan,
bir kendimden kıskanmadım,
Çünkü;
ben seninle,
hiç yaşamadım...
Yaşatmadınki hayatı,
hep bencillik,
hep gurur sende.
Öğrenememişsin,
aşk denen sanatı,senin
en iyi yaptığın şey,
Çektirmekti ızdırabı,
galiba gitmekle iyi ettin.
Bende kapadım zaten,
ardından,
Aşk denen
kitabı...
Kayıt Tarihi : 1.8.2007 13:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!