Sen yaktın içime bu sönmez ateşi,
O gözlerin volkanın ikiz kardeşi,
Ben senin yüzünde görmüşken güneşi,
Mehtaba kanıp Ay'a bakarmıyım hiç.
Boş yere yaşamışım bunca zamandır,
Ömrümün azı sendin, şimdi tamamdır,
Helalimsin benim, gayrısı haramdır,
Ağzıma haram lokma sokarmıyım hiç.
Dost görünenler haset ile baksa da,
Bu aşka cümle alem karşı çıksa da,
Siper olurum sana, kurşun yağsa da,
Ben sana yan gözle baktırırmıyım hiç.
Dostlar meyhanesinde iki tek atıp,
Kıyıda köşede sohbetlere dalıp,
Her günün akşamında eve geç kalıp,
Gözünü yollarda koyarmıyım hiç.
Günler ömrümüzden eksilip gitse de,
Yıllar saçlarımızı tel tel dökse de,
Mevsimler yaprak döküp, güze dönse de,
Kışını baharlara değişirmiyim hiç.
İyi günde kötü günde hep birlikte,
Geçirelim bu ömrü, düzen-dirlikle,
Bu canı senden ayrı teslim edipte,
Ben seni ardımdan ağlatırmıyım hiç.
Evvelim yok artık , bulmuşum ahiri,
Her zerrem senle dolu, aşkım zahiri,
Seni anlatmayan o eksik tarihi,
Aşkın kitabına yazdırırmıyım hiç.
25.01.2017
Kayıt Tarihi : 6.8.2017 15:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!