Eski bir sevdanın olağan ağırlığını yediriyorum gün ışığına
Küskün bir bekleyişin adı umutsuzluğumdu
Derinliklerimden lavlar saçılıyordu her yana
Birazcık huzur duyabilmekti tüm dileğim
Sergüzest gönlümü susturabilmek
Nafile tüm çabalarım çağrılarım
Ruhumu şeytana satışımdı
Tüm iç savaşlarım
Her gece ölesiye yorgun ve bitkin
Sabahları bir daha uyanmamayı dileyişim
Kötü biri ele geçirdi varlığımı
Artık o şeyin kölesiydim
Dümensiz bir yaşamın kaptanı
Küflü, karanlık diyarlardaki o eşsiz aşkları hissedebiliyor
Duyumsayabiliyorum evrendeki tüm yürek çığlıklarını
Mitolojik zamanların asalı efendisi
Bu uyku hali
Bu aşka teslimiyet
Var mıdır sizde bunun bir adı
Ruhumu sarışı, sıcaklığı
Ve gökyüzünden boşluğa bırakışı tüm bedenimi
Aşkın kimyası üzerinde çalışmış tüm bilge adamlar, bilim kadınları
Acılarınız biraz olsun hafifledi mi?
Onun özgül ağırlığı susturur mu umutsuzca yakarışları
Kirpiklerimin sağnak yağmurları
İnsanlık taşıyabilir mi böylesine hipnotize sevdaları
16/10/2002
Canan SağmenKayıt Tarihi : 10.12.2002 17:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)