Aşkın Kemoterapisi Şiiri - Süleyman Tan

Yalnızlık gönlü kemiren bir aşk telaşı,
Ben bu telaş içinde koşuşturuyorum…
Tabib der ki şudur bunun ilacı,
Bu ilacı kederimle değiştiriyorum…

Ancak fayda etmiyor hiçbir şey bu yaraya,
Renkli ne varsa bu devranda döndü karaya.
Hoş bir sohbet bir nefes bir sedaya,
Hasretimle değiş-tokuşa dönüştürüyorum.

Zannetme ki unutuyorum seni,
Her an her yerde arıyorum seni.
Tabip örtüyor kapanması için bu yarayı,
Aşkın kemoterapisine götürüyorlar beni…

Çok çetinmiş bu tedaviye girmek,
İlmek ilmek gönlümden ruhuma örülmek.
Sanki bütün sevenleri bir araya getirmek,
Zor imiş bu hülyaya gömülmek…

Sevgilim mutlu musun uzaklarda,
Bazen ufuklardasın bazen çorak topraklarda.
Benden ayrı düşeli dört duvar bir kalem,
Hayatım bir serum içinde gönlüm yataklarda…

02.11.2012 saat:04.38