Aşkın kemendi Şiiri - İsmail Koca

Özlemin bir dili olsaydı aşkta
Hasreti çekene dermanı olur
Yarine varınca sevdası köşkte
Nereye gitse de yolunu bulur

Gül cemali solmaz gülümdür benim
Sevdamı anlatan dilimdir benim
Semada savrulan külümdür benim
Bu aşkın yarası derinde kalır

Seni sevdiğimi bilen biliyor
Gece gündüz gönlüm seni diliyor
Gönül çapasıyla aşk ekiliyor
Yürek kapısını sevdalım çalar

Mecnun eyler beni görmez halımı
Divane dolaşır etmem çalımı
Vuslat kovanında neydem balımı
Gönlümden gönlüne yüreğim dalar

Fizaniye yarsız dünya kabustur
Gönül selamınla alıyor destur
Ayrılık sesini yürekte sustur
Yüreğin sevdamı ipine salar