‘bir daha seversem,
valla eşekle çıkarım minareye” diye
etmiştim bir yemin bir zamanlar.
bir gülüşe bozunca yemini,
kefaret için vardım
hocaefendinin huzuruna kırıp dizimi.
dedim ‘hocam böyleyken böyle,
e eşeklede çıkılmaz minareye,
ne yapmam lazımdır sen söyle’. dedi hocaefendi hafiften bir tebessümle:
-hiç aşık olmamış birisiyle çıkarsan minareye,
kefaret gerekmez sevmeye.
Kayıt Tarihi : 7.3.2016 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!