Aşkın kapısından Şiiri - Fizikçi Ahmet

Çağrılmadan girme aşkın kapısından
Ağlamadan çıkmaz insan kabuğundan
Uçurumdan düşse tutma yakasından
Gel denmeden girme aşkın kapısından

içeri girince gülüp de sevinme
Yukarı bakınca el açıp düşünme
Varını yoğunu satıp aç görünme
Sev denmeden sevme aşkın kapısından

iki kelâm lütuf etmeden çağlama
Görünce bakıp gözlerini dağlama
Hoş sohbete kanıp da gönül bağlama
Gör denmeden bakma aşkın kapısından

El pençe divan dururlar kanma sakın
Dik dur eğilme ezilmesin son lafın
Ortada bir ateş var sönmeye yakın
Yan denmeden yanma aşkın kapısından

Girdiysen bir kere aşkın kapısından
Ayrılırsan geçme artık kıyısından
Bırak giden gitsin tutma yakasından
Git denmeden çıkma aşkın kapısından