Aşkın Kapıları Şiiri - Haluk Çetinkaya

Aşkın Kapıları

Karanlık ve soğuk bir yer…
Tek başımayım, sadece bir kağıt parçasıyla
Etrafıma bakınıyorum, karşımda iki tane kapı…
Biri zincirli, anahtarı yok.
Diğerinin önünde ise hiçbir engel yok.
Kağıdı alıyorum, okuyorum.
“Kilitli kapının ardında hayatının anlamı,
Diğerinde ise onsuz geçecek bir hayat” yazıyor.
Zinciri açmamın bir yolu yok.
Bunun farkındayım.
Ama yinede bekliyorum önünde çaresizce.
Belki bir ümit, kapı açılır diye
Belki bir ümit, biri bu oyuna son verir diye
Belki bir ümit, son kez sesini duyarım diye
Belki bir ümit, senin uğruna ölürüm diye
Bekliyorum, aç susuz.
Elim gidiyor bazen diğer kapıya, ama olmuyor.
Senin ümidinle hayatta kalabiliyorum.
Kapıyı açabilmek, kalbini açabilmek.
Geçmiyor saatler, bitmiyor günler…
Her yolu deniyorum açabilmek için.
Olmuyor…
Ama vazgeçmiyorum.
Vazgeçmeyeceğimde!
Ta ki Güneş bir daha doğmayana kadar
Ta ki cehennem bana kollarını açana kadar…
Ta ki son nefesimde seni içime çekene kadar!
Aşk bana bakıyor ve gülümsüyor şu anda.
Kaybettin diyor, başaramadın, bitti işte…
Oyun sona erdi diyor, kaybettin.
Dediği gibi Kaybettimmi acaba
Bilmiyorum ama ben hala kilitli olan kapının önünde bekliyorum

Haluk Çetinkaya
Kayıt Tarihi : 23.2.2008 14:37:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (3)

Haluk Çetinkaya