Aşkın Kanunu Şiiri - Döndü Dülger

AŞKIN KANUNU...
Kırılmışlığın, suskunluğun kitabını yazdım da,
Gönül sözünü bir türlü sese bulayamadım.
Aşkın ateşiyle yandım tüttüm de,
Aşkın dilinden konuşmayı başaramadım.

Ben sevmek neymiş şimdi bildim de,
Sevilmenin tahtına bir türlü oturamadım.
Karlar serptim çırpınan yüreğime de,
Bir türlü soğutmayı başaramadım.

Meylettim bir sevdaya aşkı buldum da,
Ben O gönülde bülbül olup şakıyamadım.
Çaldım kapısını, unuttum yemimlerimi de,
Ben yarin gönül kubbesine girmeyi başaramadım.

Soytarıya döndüm, nameler döktüm, vurgun yedim de,
Ben o yarin gönlüne bir damla mey olamadım.
Şiire, gazele, ağıda düştüm de
Ben aşkın menzilinden sağ çıkmayı başaramadım.
Ben sevmenin davasını güttüm de,
Aşkın kanununu alnıma yazamadım...