AŞKIN KANSERİ OLMUŞUM 06,04,02
İSRAİL
Öyle yalnızımki gökteki aya inat
Yıldızlarım sönmüş ışşık vermez mat
Dünya boş sürmez saltanat
Gece kadar uzun
Rüya gibi kısaymış hayat
Dünya dönüyor kendi halindei
İnsanlar yalancı herkes başka alemde
Eğer aşk varsa anlaşılır her lisanda her dilde
AŞKsız kalb kin ve nefret bırakır geride.
Ben ayrılık yorgunuyum
Açık denizde vorgun yemiş gemi gibiyim
Bütün tayfalarım yorulmuş çaresiz
Yoksa yosunlara gömülecekmiyim
Keşke kara sevda deseler bu çektiğime
Biliyorum kara sevdanın çaresi yar.
Bense aşkın kanseri olmuşum
Bütün duygularım karışmış bu dünya dar.
Hançerler soksalar tüm vücuduma
İnan damarlarımdan kan akmaz
Sadece kalbimde toplanmış olan bir avuc kan
O da sana duyduğum intikam.
Dedimya güzelim ben aşkın kanseri olmuşum
Kahrolsun şu kalbim hala ona tutkun
Umutlarm esir vücudumsa esir
Sanki kara toprağa yalvarıyorum
Beynim artık emir vermiyor
Gözlerim sanki bozuk bir musluk
Bitsin allahım bu çileli yolculuk
Lanet olsun sana lanet aşkıma
Elveda herkese beni bekliyor son susluk...
Kayıt Tarihi : 6.3.2010 20:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!