Aşkın Kafesi Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Bağırır gırtlağı yırtarcasına
Hergün bin bir dert katar acısına
Sitem eder anasına bacısına
İnsan yüreği dayanmaz bu sancısına

Çıkmaza girmişte yamandır halı
Etrafına toplanmış ağlar ehalı
Bilmem ki kimedir bunun vebalı
Kara sevdaya tutuşmuş yanar zevalı

Elinde şişesiyle yollara düşmüş
Ömründe bir kere sevmişte gülmüş
Gencecik yaşında yaşama küsmüş
İsyankarca der benim için yaşam bitmiş

Dar gelmiştir dar ona aşkın kafesi
Göz maziyi arar alamaz nefesi
Perişan halde yandırır herkesi
Be mekan yaşar beli değildir adresi