Aşkın Kadını Şiiri - Yunus Özkan

Aşkın Kadını

Öyle karşımda durup sadece baktığımı sanman ne kadar acı...

Kalbimi nedensiz hızlandırdığını...
Ellerim terlediğinde...
Durup dururken konuşma yetimi kaybettiğimi düşünmen bile...
Aşka ihanet gibi...

Sen gözlerimi oku ve geç...
Hislerimi anlamak belki imkansız bir kelime hazinende...
Suskularım gerçeğin sureti karşında...
Olmasa da oluyor işte...

Ömrüm bir çıkmazın içinde...
Gönlüm celladının önünde...

Zaman kandıramıyor beni...
Gülmese de yüzün,
Hüzün dese de sözüm, yerini bulmuyor...

Kimse bilmez Eylül gibi bakan gözlerini...
Ayrılığa hazır gidişlerini...
Sevişlerimi...
Terk edilişlerimi...
Sen yüzünü çevirdiğinde benden...

Söz ver bana...
Aşkı doya doya yaşamaya...

Ben gönlünde olmasam da...
Benden bir başkasıyla...

Aşk kadınısın ya ne de olsa...

Yunus Özkan

2 Eylül 2013 / 03:33