Aşkın Kaçıncı Asrında Kaybettim Seni

Yolunu şaşırmış bır kuşa dönmüş tüm hayallerim,
Senden sonra sen eksisi,
Huzursuz gecelerimde daha fazla yaşlanıyorum sanki,
Gözümde hala gidişinin ayak izlerine benzeyen umudun beklentisi……
Ne kalmışsa seni andıran bir bardak suda boğuyorum tüm hayallerimi,
Belkide aynalardan kaçısım bu yüzden,
Bu yüzden gözlerimden uzaklaşımın tek nedeni,
Bu kadar kolay git diyebilmeliydim oysa sana,
Ama gitme... de…..
Diyemedim …..
Hasretin çürütür içimde düşlerimi,
Aşkın kaçıncı asrında kaybettim seni,
Acın neden bu kadar uzun sürdü....
Neyi değiştirir zaman senden sonra,
Hangi gülüşün kalır aklımda yada ne ile mutlu olurum düşüncesi yok bende,
Sabah olunca sensiz uyanmak korkusu bu yada...
Gerçek hayatın acısını bilerek duymak istememek,
Sen ne dersen de adına işte…
Mavi hayallerimizde yok şimdi,
Sabah kahvaltısında anıcam yine seni çayım buz gıbı olana kadar,
Sonra kapı calıcak ben koşar adım gelicem sana,
Olmuyacaksın kapı eşiğinde ve kimse yok…
Yinede mutlu ol diyemiyorum sana bensiz,
Zaten bensiz mutluysan neyi yaşayarak kirlettik beraber,
İşte bu yüzden sevgilim,
Sende mutlu olma bensiz,
Belki bu acı aşkı büyütür içinde......

(Adem Eriş 'Adı Aşk' rusca kİtabından)