Aşkın kaç kahve eder ki!
Gecenin karanlığı dokundukça,
İçesi gelir insanın.
Yokluğun daha kaç gece eder ki!
Canı yandıkça,
Sövesi gelir insanın.
Güneş daha kaç defa doğar ki!
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Mükemmel şiirdi, şairi tebrik ederim yalnız son dize '...Yansın bu dünya diyesi gelir (tutar) insanın.' olmalı, olmalı, olmalı. Çünkü, diyesi ifadesi 'gelir' ile daha çok uyuşur, bütünleşir...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta