Aşkın kaç kahve eder ki!
Gecenin karanlığı dokundukça,
İçesi gelir insanın.
Yokluğun daha kaç gece eder ki!
Canı yandıkça,
Sövesi gelir insanın.
Güneş daha kaç defa doğar ki!
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Mükemmel şiirdi, şairi tebrik ederim yalnız son dize '...Yansın bu dünya diyesi gelir (tutar) insanın.' olmalı, olmalı, olmalı. Çünkü, diyesi ifadesi 'gelir' ile daha çok uyuşur, bütünleşir...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta