Aşkın İzleri Şiiri - Metin Yüksek

Yakılası bir türkü oldu gözlerim,
Çektiğinde gölgen kendini gölgemden...

Ve vuslatın yollarına diktiğim çiçekler,
Soldu geçmedin sen diye dönemecimden...

Oturdu yüreğime ezeli belirsiz sancım,
Bilmedi gitmeyi pas tutmuş ciğerimden...

Varoluşunu bana borçlu umutsuzluğun suyu,
Kurumayı unuttu aktı hep gözlerimden...

Yakarışım kayboldu gecelerin aynalarında,
Aşkın izleri silinmez oldu yüzümden...