Aşkın İşgali Şiiri - Alp Arslan

Sevince,
Küçük çocuklar gibi şirinleşir insanlar gözünde.
İçin pırpır olur da,
Saklarsın sobeleyemezler, yeni aşkı yüzünde.
Acımaz hiç,
Tek tek sökersin kendi ellerinle.
Yüreğindeki dikenli telleri,
Girebilsin diye dost kuvvetler içine…
Baştan bir kabullenmişlik,
Bir razı olma hali var gönlünün işgale.
Bir çiçek atmadığın kalır yüreğini fethedene.
Sevdiğin, sana o eskiden bildiğin şeyleri fısıldar,
Ama yine de o bilgiç yüzün ışıldar.
Yüreğin kırlangıç çığlığı, üzerinde pembe kuşlar,
Karşında aşka yanan aceleci bakışlar…
Vaad edilince sana çiçekli düz yollar
Arkada kalır o eski yıpratan dik yokuşlar
Kim cesaret edip söyleyebilir ki sana
Aşkta acele etmeyip durmayı…
Defalarca okuduğun sana ait eski aşk senaryolarını fırlatıp,
Eski şıklardan “E – Hiçbiri” ni seçer,
Ve vazgeçersin
Aşk artığı eskilerinle yerinde saymayı…
.
ALP ARSLAN