Aşkın İnancı Şiiri - İzzettin Coşkun

Bütün semaya sığınışlarımı taşıyorum
farklı bir inançlara
Ey meleki tavus sen anlayabilir misin.
derdime çare’ser olabilir misin.
bu ser’e deva bulabilir misin? .
ser’hos eden yar’dan bana.
ibadet ettiğim güneş yüzlü tapınaklarına.
Bu acılar bu hıckırık,
ve bu katli umutlarımı hissedebilir misiniz...
Bütün umutlarımın tükendiği anda anladım,
boşunadır çırpınışım.

taşa dilerim, kilisedeki haca dilerim seni.
kâbe yolunda ayakları yaralanan eshabına dilerim.
hz. veysel karanide bir harami gibi sığındım
her kandilde her namazda allahı
rahatsız ettiğimi anlayıncaya kadar dinledim.
Yere göğe tanrıya diledim seni...

Ne sen duyabildin nede yeri göğü yaratan...
Yol üstü ve yüz üstü bırakıldım.
suç üstü terkedildiğim dünyaya
Cami kenarına bırakılmış bebek olurum.
kendime veda ederim kullarında...
sonra ya yerle bir yada yarlabir olurum yollarında
biri sahip çıkacak bağırışları yankılanır semada...

Sana sığınıyorum mushaba reş...
Gözlerimde kimliksiz yaşattığım yar’dır
ve harabeye dönüşmüş terki diyardır.
tek dileğim yardır bu yüzden gönlüm har’dır
Bir çilekeş başım yar’a kavuşunca kaldırılsın
ölümüne sende gömüldüğü naaşım.
Bütün uğraşlarıma verin yar’in bağışı.

ey rab,
Şarabı içmedim hurileri istemem
Yara kavuştursanız
iki cihan başka birşey istemem.