Aşkın ile doluyum Şiiri - Ömer Çetinkaya

Bu göz senin imzanı,görmüyorsa göz değil,
Varlığını şuramda,duymuyorsa öz değil.

Günün ilk ışığında,huzma huzme namını,
Beni gör beni tanı,der gibi selâmını.

Emrin başım üstüne,sen benim Efendİmsin,
Ciğerimden nüks eden,adın anan sesimsin.

Ben sensizlik üstüne, hayatmı düşünürüm,
İznin ile ezelden,ebede taşınırım.

Bugün yolum uğradı,Bu Dünyada konuğum,
Nasıl ifade etsem? Aşkın ile yanığım.

Bu Dünyada ne varsa? Bana seni anlatır,
Zaten ben yâreliyim, gelen vurup ağlatır.

Dedimya ben Hatemin,her masnuu da okudum,
Günün ilk ışığıyla,ismin kalbe dokudum.

Pire'nin midesinin,ihtiyacın hisseden,
Seherde Allah(cc) dersem,sesim duymasın neden.

Sen semanın alnına,yıldız yıldız taç yapan,
Zannetmem mahçup olur,sana elin uzatan.

Başımda bulut bulut,ulu karlı dağ olsam,
Eğilirim emrinle,bir sonsuz dimağ olsam.

Ben seni biliyorum,emrin başım üstüne,
Ben senden geldim elbet,döneceğim aslıma.

İzin verde Allahım(cc) emrine yol olayım,
Yaaa İlahi aşkınla,taşmak için dolayım...

08.02.1989