Aşkın İklimi Şiiri - Ömer Hattapoğlu

Hê di ber Qalûbelayê belku ev ’alem nebû

(Şiirin Edebi Çevirisi)

AŞKIN İKLİMİ

Daha ruhlar bedenden uzakta kendi âleminde ruh iken
Felek döngü dünya devran evrene yoklukta idi
Yeryüzü âlem varlık sırrında ifşaya hala meftah iken
Güzelliği vardı elbet zerre-i nurda aşk var idi

Varlıklar ol hükmünde değilken varlığının ilk varından
Seven sevilen aynıydı ışıktan pervane idi
Güzellik aşk sonsuzdu evvelin öte bölündü ol şanından
Varlığın ilmi esmadan ifşasına sunak idi

İlki insana ruh beden ile oldu nefisten candan geldi
Diğeri gönül ehline ateş hardan nefes idi
Seven sevilen hakikatinde ikisi muradından geldi
Lakin aşkın meclisine sırdan sunak ikram idi

Girilende arif aşk yoluna hoş muhabbet ile geçilir
Aşk olmadan sevgi ne ki az ucundan tarif idi
Aşkın yolcusu zarif bilinir lafla değil halle serpilir
Girdiği yolda şanıyla baştan sona sultan idi

Bin bir rengine boyandı aşık makamı ile seyreyledi
Hem asildi hem güzeldi aşk çeşmeye sunak idi
Kimi vardıysa varlık aleme aşka yıllanmış gül eyledi
Kim tutulduysa serhoşça aşkın narına kül idi

Hoş düşen aşka pervane oldu dert tasa acıyı tatmadı
Boşa gelmişi dediler perişan virane idi
Siyah gözlüm bir nazar etti kara sevda oldum dağladı
Bir bakışın aşk narına zarif gözlüm şehla idi

Seven sevileni kavuşursa birleşseler engelsiz aşktan
Perişan olur narından körlük aşka perde idi
Dahi aşkına fena olduysa aşk nefesi daimdir baştan
Nefs aşkıyla kavuşmadı nefes aşkı derman idi

İlmin noktası dahi damlamaz tek harfin ile bu âleme
Baş versen dahi kaleme bir manası nokta idi
Her birinden biri kalsa bile sonu evvel birdir kaleme
Gerçekte iki tek olmaz fark eden beyanda idi

Her ne anlatsam aşk adına Mela sersen de aşk ayeti
Bahsetmelerin aynıdır buna nefsin şahid idi
Aşk davasına düşende Mela serdi yine aşk marifeti
Her nefis tadacaktı aşk bir nefesin kâfi idi

-Melayê Cizîrî-