Aşkın iklimi Şiiri - Mahmut Karahan

Dört mevsimi yaşıyorum
Bu günlerde
Güneş gönlüme doğuyor
İlk baharda patlıyor tomurum
-
Suyun bereketinde filizleniyor duygularım
Bire beş veriyor toprak
Kök nar büyüyüyor
Sabahın ışıklarında
-
Dökülüyor ağaç
Yonttukca yongasını
Yaprak seriliyor toprağa
Son baharın hüznü çöküyor
-
Kar düşüyor
Ayazı yakıyor mevsimin
İklimindeyim bahar
Bir duyguya donuyorum
Tutmuyor elim ayağım

Yüreğim titrer bakışlarına
Akarım nisanın bağrına
Kasıma dökülür
Aralıksız yağarım
Ben dört mevsimi bir arada yaşarım