Aşkın Hikayesi Şiiri - Mehmet Ali Çıbıklı

Ne ilkbahar ne de sonbahar gelse
Mevsimler yas tutup güller ağlamaz
Baharda çiçekler yüzüme gülse
Verilen o sözler beni bağlamaz.

Ben ne bir kimseye vaatler verdim
Ne de yeminleri art arda saydım
Ben ki yalnız seni sevmiştim dedim
Verdiğim her sözün arkasındaydım.

Yüreğim hep seni sevdi derinden
Beni anlamadın kulak vermedin
Kalkmak istemedin o gün yerinden
Bir kez olsun bana sevdim demedin.

Sevdam sendin benim son ateşimdin
ısıtmıyor şimdi ateşin közün
Bırak artık benim peşimi dedin
İçime saplandı bu acı sözün.

Bu aşkın peşine o gün düşerken
Yanımda sadece Allahım vardı
Olur mu? Olmaz mı? Acaba derken
Aşkın alevleri içimi sardı.

Yandım ateşinden sönemedim ki
Yaktı yüreğimi ta ki derinden
Ben eski halime dönemedim ki
Bir eser kalmadı eski yerinden.

Yandım bittim artık ben bir kül oldum
Ateşim de bitti külüm de bitti
Kısacık ömrümde çabucak soldum
Verdiğin eziyet canıma yetti.

Herşeyler boşuna çaba kar etmez
Soldu ümitlerim bitti sevgiler
Mutluluk gider de acılar gitmez
Dertler beni buldu hep birer birer.

Dertlerimle şimdi ben yana yana
Debelenir durur dertlenirim de
Sevmek nedir diye bir sorsan bana
Aşkın hikayesi var yüreğimde.