Gün; dünden kalan senden ibaret!
Bugün, günün yaşanmışlığının zamanını gösteren şey…
Dünden farksız bir gün.
Gün, dünden kalan senden ibaret.
Sen, kalbimde var olan daim ışık,
Yol, yarına ayrılmış yaşamlar.
Yarın, senden ertesi gelenler,
Yaşantıya bırakılmış uzun zamanlardır yol.
Bugünden sonrası yarın,
Bugünden öncesi sen,
Her gün seninle kapanır,
Yeni bir güne başlarken…
Yolcu;
Dünü(sen), bugünü(dünden kalan sen), yarını(sonrası olan sen) “sen” bilen,
Zamana karşı seninle ayakta kalan “sen” sevdalısıdır.
Yolunda yürünen o yolun daim olmasını kılan tek bir başaktır.
Mevsimsiz açması yolcuya bağlıdır.
Aşk;
Yolcunun tarif edilen yoldan bıkmadan yürümesi,
Yolun her zaman diliminde seni tek araç bilmesidir.
Başak;
O aşkın filizlenme zamanında açan yardır.
Ve başaklar aşkın yolcuya sunduğu nimet,
Kana kana içilen sudan,
Varlığımı başlatan anam topraktan,
Bir tutam ekmektir.
Yol boyunca yolcuyu ayakta tutan bir tutam ekmektir.
Aşk;
Yolcunun zaman darlığında başağa muhtaçlığıdır.
Tarif edilemez bir gerçek olsa da…
Aşk,
Bir garip yolcu ile başağın hikâyesidir.
Kayıt Tarihi : 4.10.2022 15:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!