Aşkın Hicreti Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Aşk bir ateş gibi düştü kalbime,
Yandım da benliğim döküldü küle.
Her harfi secdede yazılmış bir söz,
Kandil kandil yürüdüm her geceye.

Bir rüya ki göğe dokunur dizem,
Ağlarım seherde vuslat özlemem.
Her damla gözyaşı bir yemin gibi—
Ruhumun menzili: şehâdet zemzem.

Kan değil aşk akar şehidin teninden,
Bir çiçek açar onun gidişinden.
Toprak cennet olur bastığı yerde,
Kelimeler susar, aşk konuşurken.

Ve nihayet, bir an gelir anlarım:
Ben yokum, bir tek O var aramızda.
Varlık perdeleri düşer bir bir,
Kalır sadece: Vahdetin nûrunda.