Bak işte geldin yine sol yanımda atışlarının hızında eriyor erişemediklerim.
Korulukların kendini gömen gölgelerinde gelişinin her adımına ırak sevmeler ekledim çekim eklerimle. Ve gün kendini bize verdin,aç kalıp yığıldı kavuşmalar.Erguvan renkli düşlerin gözleri seni çaldı sözlerimden.Doğumu sancısı çeken bir kadın ahları kadar azize bir çılgı ile çıkageldin.
Bir ses geliyordu içimden adına dair, yanına dair. Ağız dolusu bağırmak istediğimde kalbim durdu nefesim tıkandı kalakalmalara kal oldum. İçimden çıkartamadım seni. Ne sesle ne de sözle,ne özle,ne gözle…Haydi götür diyordu ses, senli doğanların som altın tapınaklarına,
Orada ruhun kutsansın,Meryem’I bakışlarla beni İsa kılan özlemlerimim doğumunu yaşa.
Yaşamanın her merdiveninde içsel bir sen beni tutuyor sıkıyor yüreğimin duvarını.Acıtıyor sensizlik yüreğimi. Biçare bir mecnun gibi kentin ortasında sensiz kalmak ne acıdır biliemezsin.Tutmuyorsun gelip üşüyen düşlerimden ellerimden. Uçurumlarda bırakıyorsun büyütülmüş yalnızlığımla... Bu yedi tepeli şehirde,yedi renge boyanmış yalnızlığım.Yüreğimi yedi parçaya böldün tıpkı bu yedi tepeli şehir gibi.Yedisinde neyse yetmişinde oymuşu oyluyor sensizliğim. Bir yanardağ olsam keşke
Hayaller kurulu bir yanardağ olsam.İnan razıyım öyle bir volkan olmaya,derinlerden özlemlerinin faylarından çatlamış umutlarına gelmek.Bir parçam sunak gözlerine takılıp gitti gidişlerin Hani bakarken hayat sunan, kalbimi yerinden uçuran o bakışlarına. Derinliğinde kaybolmak istiyorum o ela gözlerinin boyasında boyumun ölçüsünü almak istiyorum.
Bensiz gitme.Bensiz bakma.Uzaklıklar yangındır.Sensiz baktığım gecelerde
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
