Everest'in zirvesine çıkarmıştım aşkımızı.
Bir çelme takıp aşkın sol ayağına,
Düşürdün acımadan.
Şimdi aşkımız, deniz seviyesinde,
Bir ağır yaralı.
Seni bekliyor sarman için yaralarını.
Bu aşkın hiç aklı yok mu?
Sensizdim kendime bir iş aradım,
Baştan savıp asabımı bozdular.
Hatırşinas dostlarıma uğradım,
Sağolsunlar müdür beye yazdılar.
Müdür bey gerçekten yufka yürekmiş,
Devamını Oku
Baştan savıp asabımı bozdular.
Hatırşinas dostlarıma uğradım,
Sağolsunlar müdür beye yazdılar.
Müdür bey gerçekten yufka yürekmiş,
Şiiriyet namına çok kötü...
Bu aşkın hiç aklı yok mu?
Görmedi mi sanki,
Çelmeyi takanın sen olduğunu? !
Görmez elbet, boşuna dememişler aşkın gözü kördür diye.
Tebrikler, saygılar.
Aşk insanı çarptımı düşmeye gör olur tebrikler güzel dizelerdi
***“Gönül Kapısından Aşk İçeriye Girince...”***
Ne yapsam,ne etsem de farketmez artık ona,
“Alet edavatını toplar akıl”kendince..
Akar gider maksuda-malumu ilam sona
“Gönül kapısından aşk içeriye girince...”
***
Ayaklarım maraton koşucusundan yorgun,
Ilık Ege akşamı kadar yüreğim durgun,
Sünger avcısı gibi yedim üst üste vurgun,
İçime işler durur bu yağmur ince-ince...
...“Gönül kapısından aşk içeriye girince, akıl alet edavatını toplar.! Mevlânâ”
..selam ve başarı dileklerimle..
Kenan Mim Eryiğit
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta