İncelik gösterirsen, incinirsin. Sevmezsen ise sevilirsin. İnsan, vefası ile geleni değil, kafası ile denk geleni sever. Bir ilişkiye girmek en kestirme yoldur. Zira ilişkiler sözleşmelidir. Bu durumda ne sevilenin kalbi kazanır, ne de sevilmeyeni seven kalbin...
Kalbini hissettirmek, ancak gözlerin birbirini yansıtmasıyla mümkündür. Zira araya sözler girerse, gözlerden sızan tozlar kalbinde birikir. Eğer akıl ve kalp arasında çember olan hassas bulutlar kızışırsa, aşkın gözyaşları ertelenmez. O senin içini emer ve hoş kokuyu ortaya çıkarır... Gözün kapalı sevmek, riske aldırmadan ormanın derinliklerine dalmaktır. Ve içine doğru ağlamaktan kök salmış yalnızlık çiçekleri, güzel koksalar da, göğsüne sarmalanmış yabani otlardan da sorumlu olmaktır.
Sevilenin beslemediği kalbini gözyaşların dışa vurur da vurur. En güzel duygu unutmaktır, ansızın hayallerin seni bulur da aklın durur.
Tamamını Oku
