Aşkın Gözyaşları Şiiri - Kâzım Özgür

1
Can can’a yaklaştı, bir sevda doğdu;
Aşkın sayfasında, soruldu sevgin.
Gizliden, gizliye kalbe sığındı…
Gönlün tahtına, kuruldu sevgin.
2
Yürekte bir tane, olmaz üç beşi;
Öyle yaktın beni, aşkın ateşi…
Seninle mutluydum bulmuştum eşi;
Sen huzur buldukça, duruldu sevgin.
3
Heyecan dolardım senle gezerken;
Ne hayaller kurardım seni süzerken.
Elde değil ama bende güzelken…
Öyle sevmiştin ki, sarıldı sevgin.
4
Kıvırcık saçları, kara gözleri;
Hatırdan çıkmaz hiç güzel sözleri.
Harcadım kalmadı bütün kozları…
Karşılık görmedin, kırıldı sevgin.
5
O aşkın gözleri durmadan aktın!
Aklına geldikçe, yüreğim yaktın.
El veda der gibi, şöyle bir baktın…
Üzüldü, süzüldü, darıldı sevgin.
6
Sende aslı gibi çekesin çile;
Huzurun bozula, düşesin dile.
Yalanla aldattı hep bile bile...
Arkadan kalleşçe, vuruldu sevgin.
7
Kazım Özgür gibi, görsen elemi;
Şiir yazmak için alsan kalemi.
Revamıdır bu aşk, yoksa çilemi?
Bütün hayat boyu, yoruldu sevgin.

Kazım ÖZGÜR 30-Eylül-2009