Aşkın Gözü Körmüş Şiiri - Yunus Güngör

ASKIN GÖZÜ KÖR MÜŞ

Bazen karanlık,
Bazen güneşsin.
ne çok zor çözülmedik,
Kördüğüm bilmecesin.

Zararken bana her duruşun,
Kordum ya seni kapının önüne.
Yok atsam atılmıyorsun,
Naparsın Sevdik artık bir kere.

Ne çok kötü şey toplanmış sende,
Bu güzellikte bu nasıl olur bilmiyorum.
Ağzın bozuk bir kere.
Duymadığım ne pis şeyler duydum,
İnan ben görmedim bu küfürleri askerde bile.

Bilmem hangi sözüne inansam.
kalem kağıt alıp her cümlende,
Abartısız bulurum hesap yapsam.
Hani ya Yalan kokan bir iki kelime.

Üstelik de çok da zıtız,
Bu kadar mi farklı olur huy,yeme içme .
Hep başka telden çalarız,
Orta yol uyum ne gezer sende.

Bardak kırma cam pencere devirme,
eksik olmaz bir gün kavgamız.
İnan maydanozun sapı bile,
Tartışmaya sebep hani ya muhalefet olcağız.

Salak denir aslında seni çekene.
Ama dedim ya sevdim bir kere,
Eyvallah çekilir bende her ettiğine.
Ne doğru laf artık kim demişse,
Zaten kör değil mi aşkın gözüde.
......yunus güngör..