Aşkın Gözbebekleri Şiiri - Eylül Bartan

Yok olan umutlarımda sabah oluyor sevdiğim
Uyanıyor bir faslı bahar
Kirpiklerimden gün düşüyor
Gecede bir efsunlu nazar
Uzakta bir ceylan üşüyor
Kalbim yeniden atıyor azar azar

Ey,şah-ı cihanım
Ey,peri padişahının oğlu
Rüzgarında coştu kopan kanatlarım
Nefes almak gibi ellerin, dokunuşların
Şimdi senin için;
Yeşil erik tadında dudaklarım

Gözlerine sar sakla beni hadi
Kalbinde uyusun aşk-ı figanım
Saçlarımı göğsüne siper etsem bir ay vakti
Dalgalarda sevişirken teninle
Yeniden yarattığın endamım

Tüm aldanışlarımı unutarak
İstanbul'u boyuyorum turkuaz gözlerine
Şimdi bir vapur geçecek kılavuzsuz,başıboş
Bir kaç gül yaprağı titreyecek yalı bahçelerinde
Ben seni sevmek için Tanrı'ya söz vereceğim

Ve...
İlk kez böylesi sevileceğim
Aşkın gözbebeklerinde...

//Sen bana Tanrı'nın bir lütfusun.Aşkın bağışlandığı yerdeyim şimdi.Rüzgar gibi esip geçmeyeceksin hayatımı talan ederek.Bilirim ki yağmur gibi yüreğime damla damla yağacaksın.Ve ben bu kırık kalbimle seni sevmeyi yine senden öğreneceğim.//