Aşkın gömleği Şiiri - Abdullah Sezer

Aşkın gömleği değildi,
O ateşin gömleği di,
bir ateşten gölmek giyermiydim,
giydim yaktı beni, küle çevirdi.
Bilseydim, giyermiydim,
ben bunu denermiydim.

Yaktı kavurdu benliğimi,
yok etti küle çevirdi,
o aşk gömleği değildi,
ateşin gömleğiydi,yok etti şimdi beni.

İnsan kıyarmıydı tatlı canına,
ben istemedim ki, ben seçmedim ki.
Yandım herkes gibi ,yangılarda kaldım,
küle döndüm, sesimi çıkartadım,
dokunmyın bana, dokunduğun her nokta da,
küle dönerim adeta, elleme daha fazla,
canımı da acıtma.

Hayal kırıklıkları, yaşanmamışlıklar,
çok yarım kalmışlıklar,
kime ne demeli, nasıl söylenmeli,
anlata bilsem, bende anlatırım halimi,
beceremedim hiç bir şeyi,
ne yaşamayı, ne de ölmeyi,
gün gün eridim de, ölemedim yine,
bitmedi nefesim işte.

Yaralıyım, yarımım, her gün için için kanarım,
ses etmem, kimselere bişey demem, yok olurum içimde,
giderim, giderim ben yine, eyvallah derim,
susarım sadece, öyle işte…
ESİN ZALI & A.SEZER