Aşkın Gölgesinde Şiiri - Nurgül Ömeroğlu

Sevmek ne zor işmiş meğer… seni sevince anladım… kalbimde kalan anıların birikti gözlerimde, aşkından ağladım… bizim için zaten neydi ki aşk? karşı koyamadığımız bir tutku mu? Oynamaktan hiç bıkmadığımız bir oyun mu? Madem aynı ateşte kül oldu umutlarımız zamanında, şimdi niye zor geliyor bir ömrü benimle paylaşmak…
Beraber adım attığımız bu yolda tek bıraktın beni, bir hayal misali kayboldun ansızın… senin ağzından dinlediğim masallara nasıl da muhtacım şimdi… oysa nefesin kadar da yakındı aşk dudaklarıma… şimdi yüzümü ıslatan yüreğimin yağmuru, ellerimden kayıp giden bir gelecek değil sadece, senin için biriktirdiğim umutlarım da var içinde…
İlk defa senin için aldım kalemi elime… hep başka aşkların yerine kendimi koyup yazdığım satırlara şimdi sadece kendim olarak yazıyorum… bu sefer gerçekten yanıyorum çaresizlikle… bir şairin duygusuzluğunu bulamayacaksın okuduğunda, içe akan yaraların derinlemesine öfkesi var buralarda…
Sevmiştim seni… hem de tahminlerinin sınırlarını zorlayacak kadar, bir insanı katil edebilecek kadar, çok sevmiştim seni… nasıl da mutluydum dizlerinde kurduğum hayalleri anlatırken sana… rüyalarımı altüst eden bir karabasan gibi saklıydı ayrılık aşkın gölgesinde…
Alışmaya çalışıyorum bu soğukluğa, başaramıyorum…gündüzü olmayan gecelere dalıyorum sensiz, sesimi duyuramıyorum… bir uçurumun kenarında, ikimize ait ne varsa vazgeçiyorum hepsinden…
Bir gün bu eve dönme ihtimalin dahi olsa, inan, beklerim… bu sokakları yine geçersin diye, nöbet tutarım penceremde, seni sen yokken de sevebilirim…
Ama ya gidersem, bulamazsan beni bu evde, üzülür müsün? Anıların eşliğinde fısıldar mısın ismimi duvarlara…? cevap gelmeyince isyan eder misin sende benim gibi, çöküp bir duvarın kenarına…? hesap sorar mısın beni aldı diye hayata…?
Belki de gerçekten gitmeliyim… benden vazgeçtiğin gibi, ben de vazgeçmeliyim kendimden… senin kadar cesur olur mu yüreğim bilmiyorum, ama üzerime geliyor sanki duvarlar sen yokken, dayanamıyorum…
Eğer bir gün, her hangi bir yerde yine karşılaşırsa gözlerimiz, bir selamı eksik etme merhametinden… yanında kim olduğu önemli değil, geçmişten gelen bu misafire yüreğinden bir tebbesümle merhaba de… umarım, benden ayırdığın yolunda, ihtiyacın olmaz bana… kendine, benim sana baktığım gibi iyi bak… hoşça kal, sevdasında bencil yarim, hoşçakal…