“Aşk beklemez” diye bir söz vardır…
Doğru ve güzel sözlerden biri değil mi dostlar?
Doğrudur tabi, aşk ihmale, âşık da ekarte edilmeye gelmez.
İhmal edildiğini sanan aşıkda, üzüntü ve burukluk başlar.
Kalbinin kırıldığını düşünerek, acabalarla boğuşur durur.
Seven sevilmek, özleyen özlenmek, arayan aranmak ister.
Vefa duyguları eşit olmayanlar arasındaki sevgi, yetersiz kalır
Çok sık mazeret üreterek uzak durmak, dostluğa yakışmaz
Ve hangi açıdan olursa olsun güven vermeyen insanlarla,
Asla dostluk, arkadaşlık, sevgi ve saygı bağları kurulamaz…
Bazı insanlar çok şanslıdır, sanki sevmek ve sevilmek için yaratılmışlardır.
Hem sanki tüm insanlar tarafından sevilirler ve kendileri de herkesi severler.
Hem de tüm hayvanları severler, hayvanları da peşlerinden koştururlar.
Bazı kedi ve köpeklerin sahiplerinin peşinden nasıl koştuklarını herkes bilir.
Bazı insanlar da yanlış kişileri dost seçtikleri için, her zaman yalnızlık çekerler.
Sevdiklerimizi ve bizi sevenleri asla ihmal etmeyelim.
Onlar ömür boyu bizim kader arkadaşlarımızdır.
Onları ihmal edip üzersek bize gücenirler.
Tek yanlı sevgi yaşadıklarını sanıp bazı hatalar yapabilirler.
Kalan ömrümüzü sevdiklerimize ve bizi sevenlere ayıralım
Bu konuda iki günlük ihmal, özleyen insana bazen yirmi yıl gibi gelir.
Erol Güngör
20.7.2012
Kayıt Tarihi : 21.7.2012 09:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
