Her sabah “seven birinin” acısı üstüne doğar güneş ve sükut-u hayaline batar akşamları “amazon mızrağı” gibi
“Kader” demişiz gücümüzün yetmediği, aklımızın ermediği ve üstesinden gelemediğimiz her ne varsa
Peki; “Kalp kalbe karşı” diyen, ukala ve müptezel kim? ! ..
Belli ki nüktedanlığı tutmuş, “doğruyu” biz yanlış anlamışız, “yan yana” dememiş ki, “karşıdır” demiş! ..
Çocukluğumuzda biriktirdiğimiz o renkli “mutluluk misketleri” dökülüvermiş gençliğimizin en deli anında eteklerimizden,”
Aklın süzgecine takılanları, yüreğimizin hangarlarında misafir etmiş lakin ağırlarken ikramı abartmışız! ..
Deli deli sevmişiz ama sınır nedir bilmemiş, karşılık beklememiş, ölümüne cenk etmişiz “olmaz” diyen gafillerle(!)
Bunca yıl yaşadım
Elime ne geçtiyse yitirdim
Biraz daha yaşayacağım
Yalnız bir şey biriktirdim
Bir bakış, bir görüş, bir duyu, bir düşünce
Devamını Oku
Elime ne geçtiyse yitirdim
Biraz daha yaşayacağım
Yalnız bir şey biriktirdim
Bir bakış, bir görüş, bir duyu, bir düşünce
Sırası gelene nasihat etmeyin olur mu?
Biz; bize verilen nasihatleri dinlemiş miydik sahi? ! ...
Ha; bu arada, ben sordum, Aşkın geri dönüş bileti yokmuş! ....
Tıpkı “ömür” gibi! ...
Gerçek aşka varan olmuş mu ki... geri dönüş bileti bulunsun...
Nasihat etmek huyumuzda vardır... kendimizi görmez başkasına nasihat etmeye bayılırız...
Konu ve anlatım. Güzel.
Saygımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta