Her sabah “seven birinin” acısı üstüne doğar güneş ve sükut-u hayaline batar akşamları “amazon mızrağı” gibi
“Kader” demişiz gücümüzün yetmediği, aklımızın ermediği ve üstesinden gelemediğimiz her ne varsa
Peki; “Kalp kalbe karşı” diyen, ukala ve müptezel kim? ! ..
Belli ki nüktedanlığı tutmuş, “doğruyu” biz yanlış anlamışız, “yan yana” dememiş ki, “karşıdır” demiş! ..
Çocukluğumuzda biriktirdiğimiz o renkli “mutluluk misketleri” dökülüvermiş gençliğimizin en deli anında eteklerimizden,”
Aklın süzgecine takılanları, yüreğimizin hangarlarında misafir etmiş lakin ağırlarken ikramı abartmışız! ..
Deli deli sevmişiz ama sınır nedir bilmemiş, karşılık beklememiş, ölümüne cenk etmişiz “olmaz” diyen gafillerle(!)
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
