Aşkın Gardiyanı Şiiri - Ahmet Tığlı

Gözlerine yakamoz dolardı geceleri
denizleşirdi gözlerin gözlerimde
kahır tomurcukları kirpiklerinde
bir sis perdesi ardında buldum seni
bir rüzgâr dalgalandırdı yüreğimi
kıpır kıpır yel gibiydin estiğin yerde
vahaya susamış çöl fırtınası
sesinde hiç susmayan hüzzam şarkılar
bitmeyen bir sevda yürek derinliğinde
ne zaman bir kasvet kaplasa içini
hüzün yağmurları taç yapraklarında
yüreğinde yaşanmışlığın sessiz çığlıkları
çökerken karamsarlık kırılır içinin aynaları
karabasanlar basarken dört bir yanını
derin bir keder kaplardı yüreğini.
Bu şehrin devasa caddelerinde
trafiğe boğulan sokaklarında
milyonların kalabalıklaşan sesinde
bir tek senin sesini duydum
kalbimim derinliklerinde...
Yüreğin yüreğimdeydi biliyorum bunu
fer yoktu gözlerinde uzaktaydı ellerin
gönül hapishanesinde iki mahkûm
bir labirentin içinde çırpınıp duran
bitmeyen bir davanın tutukluları
aşkın gardiyanının bırakmadığı...

Ahmet TIĞLI 25.01.2023