Aşkın Gâflet Anları Şiiri - Gülcihan Poyraz

'Bana aitsin', dedim.
'Sana aitim', dedim.
Ne büyük gafletti ki iyelik eklerine râm oldum.
İyelik ki sahipliğin eş anlamlısı...
Sahiplik ki kullukla bağdaşmazdı.
Kuldum.
Kulluğumu unutup, iyelik eklerine râm oldum.
'Bana aitsin', dedim; 'sana aitim', dedim.
Benimsin!
Seninim!
Gafil anımdı, zira birinci tekil şahıs zamirine iyelik ekini uladım ve sana sahibim sandım.
Gafil anımdı, zira ikinci tekil şahıs zamirine iyelik ekini uladım ve sahibimsin sandım.
Hasılı gaflet dolu bir uykudaydım.
Elhamdülillah, uyandım!
Ne sen benimdin.
Ne ben senindim.
Senin de benim de sahibimiz aşikârdı.
Mülk Allah'ındı.