Aşkın Fiyaskosu 'Mutlu Aşk Yoktur 'Aragon

senden önce koşarak gelirdi örtüsüz geceler
günler geçerdi ara sıra renkli giyinmiş
üzüm salkımları da benim gibi yalnız
eğerdi başını yere
kıskanırdım gülüşü ılık nefesi

alçak sesle konuşuyordu yağmur
ilk karşılaştığımızda
güneş salınıp gezmemişti doğada
kalbinin atışını duyuyordum sokak başında
dedin'gel benimle'kanımızın tırmandığı yere
duygular serserice
gidecektik umulmayan yere doğru
vuruldu kimsenin tanımadığı kimliğim
bir tanem sevmek için vardık seninle

hissediyordum
lacivert düşünceler mahzende fışkıran
aşkın görüntülerine yer yok hayatında
sanıyorsun ki o tacı hep taşıyacaksın
çılgınlıklar yaptı dünyada kahramanlar
terk ettiler aşkları uğruna sarayları
hep aynı kokuda dürüstlük
su serper suç ortaklığına

kolay değil çarpı koymak geçmişe
sandım ki çok sevdin
sattın sevdanı mekanik alışkanlıklara
ışıyan sözün gizemli surlarında
kalbimin ormanlarında patlar sevinç
aynaların diyaloğu aramızda vals
bizi birleştiren yağmur
sevdamıza ağlar

bağıracağım
kim unutabilir olgunlaşan öpüşü
sevgilim gülüşün nereye emanet
kalbini nerelerde nadasa bıraktın
git biliyorum döneceksin kendine
gururunda terk edecek
ömrünün taç yaprakları düştükçe
dizinin dibine

garip bir şey aşk
başta çocuksu tatlı gözükür
sonra sevgiyle nefret
öyle gevşekki kolları bacakları
açılır ayrıntılara dudakları
hiç kuşkusuz 'saf mutluluk' yok