Aşkın fedakar gönüllüsü pervane...

Olur ya hani gülüm
Kırlara düşerse yolun
Arayıp bulasın onu
Mor yapraklı çiçeği
Bir orkide olacak
Oralarda hemen
Kıyıda köşede
Gerçi baktığın her yerde
Serin dere yatağında
Şırıl şırıl akan
Suyun kenarında
O mor renkli orkide...

Kim demiş ama kim
Kim görmüşte söylemiş
Kim duymuşta...

Güya yanı başında durmuş
Çevresini temizlemişim
Yabani otlardan ayırmışım
Yapraklarını okşamışım
Eğilip kulağına
Fısıldamışım...

Kim görmüş ama kim
Gülüşmüşler halime
Kim nereden bilecekti ki
Gülüşmüşler sevgime...

Güya aşık olmuşum
Gerdanına ılık nefesle
Avuç dolusu harflerden
Kelimeler türetip
Üflemişim...

Kim görmüş ama kim
Kim gözlerimin beyazında
Kızarıklığı ve akan yaşı kim...

Güya gülümsemişim
Gülümserken söylemişim
Demişim ki;
Asma suratını ey yarim
Çatma o güzel kaşını
Bakışını sapladım yüreğime
Hançer az gelir gülüm
Acıtır kan ve revan içerisinde
Gözlerin saplandığı yerde...

Kim demiş ama kim
Diz çöküp oturmuşum
Derdi kederi yüzüne
Kim görmüş
Dere kenarında bir orkide
Çiğ düşmüş aşktan
Onlarca açan gülüne...

Güya mor yapraklı orkideymiş
Güvercin kanadında gönül kapısı
Güya eğilip kulağına...

Demişim ki;
Ilgıt ılgıt bitirir derdin beni
Sevdim bilmediğin kadar
Aşkla öptüm gülüm seni...

Gel bul şimdi kırlarda
Mor renkli çiçeği
Dere kenarında bir orkide
Anlattım ona güyası yok
Kim görmüş biliyor musun?
Dere kenarında uçuşan pervane
Ateş sevdalısı pervane
Atmış kendini ateşe...

Orkideyi bulunca sor
Aşkın ateşi önce sevilene
Gülüm sonra sevene
Pervane anlar gözümden
Aşkın ateşi düştüğü yeri yakar ya
Yakar ciğerimi çıtır çıtır
Benim aşkımı gülüm sana
En güzel orkide anlatır...

Orkide;
Ferhat dağları parçalayan bir delikanlı
Şirin su yolunda bir güzel
Mecnun çölünde bir susuz
Leyla o çölde bir serap
Sen orkide özünde bir züleyha
Ben arı kanadında bir yusuf...

Ekrem SAVAŞ
16.08.2015
Ankara-23:00